Γρηγόρης Σολωμός

Γεννήθηκε το 1929 στο Κούμαρι της επαρχίας Αιγιαλείας, από γονείς αγροτοεργάτες.

Τα πρώτα γράμματα έμαθε στο Δημοτικό Σχολείο του χωριού του και αποφοίτησε από το 8τάξιο Γυμνάσιο του Αιγίου το 1947.

Σπούδασε Γιατρός στην Ιατρική Σχολή της Αθήνας και ειδικεύθηκε στην ορθοπεδική στο Ασκληπιείο Βούλας. Στην συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε στην Μ. Βρεττανία επί 8μηνο με υποτροφία του Ελληνικού Ερ. Σταυρού.

Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών (1961) με άριστα.

Μετά το πέρας των σπουδών του εγκαταστάθηκε στην Πάτρα, όπου ίδρυσε και διηύθυνε από το 1962 την πρώτη στην επαρχιακή Ελλάδα ιδιωτική ορθοπεδική κλινική.

Στα χρόνια της κατοχής προσχώρησε στην ΕΠΟΝ και πήρε μέρος στην Εθνική αντίσταση. Για την προσφορά του αυτή πήρε τιμητικό μετάλλιο.

Στα φοιτητικά του χρόνια δραστηριοποιήθηκε σε παράνομες οργανώσεις της αριστεράς και ασχολήθηκε με το συνδικαλιστικό κίνημα στο Πανεπιστήμιο. Με τα Ιουλιανά, γνώρισε τον Ανδρέα Παπανδρέου και εντάχθηκε στους δημοκρατικούς συνδέσμους της Ένωσης Κέντρου για να περάσει μετά την μεταπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ.

Παντρεύτηκε την Λεμονιά Βαμβακά και απέκτησε τρία παιδιά^. Δύο κορίτσια και ένα αγόρι.

Το 1962 οργάνωσε και λειτούργησε με εντολή του Ε.Ε.Σ. ως Διευθυντής ορθοπεδική κλινική στο Καραμανδάνειο Νοσ/μείο Παίδων Πάτρας, το οποίο τότε ανήκε στον Ε.Ε.Σ. και από το 1968 στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας. Από το εν λόγω Νοσοκομείο, που εργάσθηκε δωρεάν από το 1962, απελύθη το 1969 από το δικτατορικό καθεστώς ως μοναδικός Γιατρός επί την επταετία.

Ασχολήθηκε με τον Ιατρικό συνδικαλισμό αμέσως μετά την μεταπολίτευση και εκλέχτηκε (τρις) μέλος του Δ.Σ. του Ι.Σ. Πατρών, το 1979 του Πανελληνίου Ιατρ. Συλλόγου και το 1981 πρόεδρος του Ι.Σ. Πατρών. Από την τελευταία αυτή θέση του απεχώρησε τον Σεπτέμβρη του 1981 για να ασχοληθεί με την πολιτική και εξελέγη τρεις φορές Βουλευτής, 1981, 1985 και 1989. Από τον Οκτώβρη του 1986 διετέλεσε Υφυπουργός Υγείας Πρόνοιας και Κοιν. ασφαλίσεων μέχρι τον Σεπτέμβρη του 1987. Στην συνέχεια (μέχρι Δεκέμβρη) χρημάτισε Υφυπουργός Παιδείας και στην συνέχεια και πάλι Υγείας μέχρι τον Ιούλιο του 1988.

Τον Νοέμβρη του 1993 τοποθετήθηκε στη θέση του Διοικητή του ΙΚΑ στην οποία παρέμεινε μέχρι τον Φλεβάρη του ’99.

Σημαντικά ευαίσθητος σε κοινωνικά και υγειονομικά θέματα ίδρυσε στην Πάτρα την Ελληνική εταιρία αγωγής Υγείας (παράρτημα Δυτ. Ελλάδος) και οργάνωσε με επιτυχία τρία Πανελλήνια Συνέδρια με διεθνή συμμετοχή (1991, 94 και 96) και με σχετικό θεματολόγιο αγωγής και προαγωγής της Υγείας. Στα εν λόγω συνέδρια ανέπτυξαν ποικίλα θέματα επιστήμονες, άνθρωποι των τεχνών και πολιτικοί όλων των κομμάτων.

Από το λίαν σημαντικό έργο που άφησε ξεχωρίζουμε :

1. Στο Υπουργείο Υγείας Πρόνοιας και Κοιν. Ασφαλίσεων.

α) Το ξαναζωντάνεμα του αντικαπνιστικού αγώνα στην Ελλάδα, που είχε παντελώς εγκαταλειφθεί από την εποχή του Δοξιάδη. Εδώ υπενθυμίζουμε ότι η αναγραφή στο πακέτο των τσιγάρων ότι «το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία», είναι αποκλειστική δική του πρωτοβουλία.

β) Τον θεσμό της πρόσθετης ασφάλισης των αγροτών, που συνιστά έμπνευση και έργο της ζωής του, όπως του αρέσει να σεμνύνεται. Ο νόμος εκείνος (1745/87) σήμερα αποτελεί την βάση για το νομοθετικό πλαίσιο της κύριας ασφάλισης των αγροτών.

γ) Διέσωσε το Κ. Υγείας Χαλανδρίτσας ως Υφυπουργός Υγείας, που είχε αποφασισθεί να μην γίνει.

δ) Επί των ημερών του στο Υπ. Υγείας άνοιξε τις πύλες του και άρχισε την λειτουργία του το Πανεπιστημιακό Νοσ/μείο Πατρών.

ε) Θεμελίωσε στην Βιομηχανική ζώνη Πατρών, εργοστάσιο παραγωγής φαρμάκων, το οποίον δυστυχώς δεν λειτούργησε ποτέ ως Κρατικός φορέας και ιδιωτικοποιήθηκε.

στ) Με ενέργειές του το Καραμανδάνειο Νοσ/μείο Παίδων Πατρών μεταστεγάσθηκε στο Πρεβαντόριο.

2. Στο Κοινοβούλιο :

α) Πρώτος – εκ των τριών – εισηγητής στη Βουλή του Ν/Σ Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) Ν. 1397/83.

β) Εισηγητής του Νόμου 1568/86 «Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς».

γ) Πλήθος όσες άλλες ομιλίες και παρεμβάσεις κατά την συζήτηση του Νομοθετικού έργου και κοινοβουλευτικού ελέγχου στην Βουλή.

3. Στο ΙΚΑ. (Σε τοπικό επίπεδο) :

α) Ολοκλήρωση και λειτουργία του Υποκαταστήματος Αγ. Αλεξίου, που αποτελεί ένα εκ των μεγαλύτερων Μονάδων του ΙΚΑ πανελλήνια.

β) Ανακαίνιση του Περιφερειακού (Κεντρικού) υποκαταστήματος (Γούναρη και Κορίνθου).

γ) Αγορά οικοπέδου στο Αίγιο για την οικοδόμηση κτιρίου, που στέγασε τις εκεί υπηρεσίες του ΙΚΑ, Υγειονομικές και Διοικητικές.

δ) Ίδρυση (εξ) 6 και λειτουργία (τεσσάρων) 4 (εξ αυτών) περιφερειακών Ιατρείων, στα Βραχνέϊκα, Παραλία Πατρών, Αιγίου (Δεξαμενής) και Συμπολιτείας.

ε) Ίδρυση Ιατρείων και παραρτήματος στην Κ. Αχαΐα, σε κτίριο που επρόκειτο να αναγερθεί σε παραχωρηθέν από τον Δήμο Κ. Αχαΐας οικόπεδο. Δυστυχώς το έργο καθυστερεί λόγω ανεύρεσης αρχαιοτήτων.

στ) Απόφασή του να ιδρύσει μεγάλο Υποκατάστημα όμοιο εκείνου του Αγ. Αλεξίου στις νότιες συνοικίες (Ζαρουχλέϊκα κ.λπ.). Δυστυχώς το έργο ναυάγησε με ευθύνη της διαδόχου του Διοίκησης του ΙΚΑ και του Δήμου Πατρέων.

4. Τα Γενικά (πέραν των τοπικών) επιτεύγματα που σημειώθηκαν επί της θητείας του στο ΙΚΑ είναι πολλά, που βοήθησαν τόσο στην οικονομική κατάσταση του ιδρύματος, όσο και τους εργαζόμενους και συνταξιούχους του ιδιωτικού τομέα.

Το τεράστιο κοινωνικό έργο που δημιούργησε στο ΙΚΑ καταγράφεται στο βιβλίο του : «Η κοινωνική ασφάλιση σε μετάβαση» που εξέδωσε το 1999.

Θεωρείται δικό του έργο η ολοκλήρωση των διαδικασιών του διαγωνισμού για το ΟΠΣ - ΙΚΑ (μηχανοργάνωση), που αν και κατακυρώθηκε σε συγκεκριμένο ανάδοχο και υπεγράφη η μεταξύ ΙΚΑ και υπεγραφής σύμβασης, στην συνέχεια (από την επόμενη Διοίκηση) κατακερματίστηκε και ακυρώθηκε, με συνέπεια την καθυστέρηση της μηχανοργάνωσης πλέον της δεκαετίας και την εκτίναξη της δαπάνης στο πενταπλάσιο της αρχικής.

Ως τεραστίας σημασίας έργα του μεγάλου βεληνεκούς θεωρούνται:

α) Ο καθολικός εμβολιασμός των παιδιών του ΙΚΑ και των ανασφάλιστων από 2 ετών μέχρι 18 χρονών κατά της ηπατίτιδος Β΄.- Το μέτρο κάλυψε τους Πομάκους της Θράκης και τις άλλες θρησκευτικές μειονότητες της Θράκης.

β) Ανέπτυξε δια του ΙΚΑ προγράμματα διασυνοριακά Intereg I και ΙΙ σε συνεργασία με επτά Βουλγαρικά Πανεπιστήμια.

γ) Ίδρυσε και λειτούργησε ως διοικητής του ΙΚΑ Σχολή Ορθοδοντικής με διδακτικό προσωπικό Καθηγητές της οδοντιατρικής Αθηνών και χορηγήθηκε η εξειδίκευση της ορθοδοντικής σε 30 οδοντιάτρους του ΙΚΑ.

δ) Τοποθέτησε τον πρώτο αξονικό τομογράφο του ΙΚΑ στο Αιγαίο (Νοσ/μείο Μυτιλήνης).

ε) Ίδρυσε και λειτούργησε πολλά υποκαταστήματα ΙΚΑ (κυρίως Υγείας) σε νησιά και απόμακρες επαρχιακές περιοχές.

στ) Ανέπτυξε και λειτούργησε πέντε Κέντρα Υγείας 24ωρου λειτουργίας με πέντε ειδικότητες στο Περιστέρι, Δραπετσώνα, Καλλιθέα, Υμηττό και Πέραμα.

ζ) Εμπλούτισε τα 4 Νοσοκομεία του ΙΚΑ με σύγχρονης τεχνολογίας μηχανήματα, Αξονικούς - Μαγνητικούς τομογράφους, Λιθοτρίπτη και αγγειογράφους κ.λπ.

η) Θωράκισε του ΙΚΑ με Νομοθετικό και διοικητικό πλαίσιο για την πάταξη της εισφοροδιαφυγής.

θ) Εφήρμοσε πρώτος την Λίστα φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων με πολύ καλά στατιστικά αποτελέσματα.

ι) Διοίκησε το ΙΚΑ επί μία και πλέον πενταετία χωρίς δανεισμό.

Εκτός από το προαναφερόμενο βιβλίο έχει γράψει και άλλο (1990) με θέμα: «Η κοινωνική ασφάλιση: Από την κρίση στον ενιαίο φορέα», με πρόλογο Γ. Γεννηματά και άφησε πλούσια αρθρογραφία στον Αθηναϊκό και Πατρινό τύπο σε θέματα επιστημονικά, κοινωνικά και πολιτικά.