ΑΡΘΡΑ

Ο Γρηγόρης Σολωμός ασχολήθηκε με τα πεδία της ιατρικής, της φυσικής, της ιστορίας, της φιλοσοφίας, της πολιτικής, της υγείας και της κοινωνικής ασφάλισης, ευρισκόμενος σε διαρκή πνευματική κίνηση για την αναζήτηση της δημιουργικής γνώσης, της επιστημονικής τεκμηρίωσης και της παραγωγικής σύνθεσης.

Published: May 25 Posted Under: Διάφορα

Περί ιδιωνύμου

Με αφορμή το άρθρο του Γιάννη Μαρίνου στην έγκριτη εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ» στις 31/7 με τίτλο «Ως ιδιώνυμο αδίκημα» θέλω να συνηγορήσω υπέρ των θαρραλέων και δικαίων απόψεών του, για χαρακτηρισμό της κουκούλας :

Πρώτον, ως αδικήματος, γιατί ακόμη η πολιτεία παρά τις φοβερές και γνωστές καταστροφές καταστημάτων και κτιρίων του κέντρου της Αθήνας και άλλων πόλεων καθώς και ληστειών που διεπράχθησαν από κουκουλοφόρους, και παρά τις δυσκολίες που δημιουργεί η συγκάλυψη και απόκρυψη του προσώπου του κάθε παραβατικού στις διωκτικές αρχές, δεν έχει ακόμη χαρακτηριστεί η κουκουλοφορία ούτε ως πταίσμα, και   

Δεύτερον, να χαρακτηρισθεί το εν λόγω αδίκημα ως ιδιώνυμο, με ό,τι αυτός ο χαρακτηρισμός συνεπάγεται.

Η αστυνομία ορθά ενεργεί και δεν συλλαμβάνει τους κουκουλοφόρους, γιατί όσους μέχρι σήμερα κι αν έπιασε όλοι αθωώθηκαν στα Δικαστήρια με την υπεράσπισή των από τους γνωστούς κάθε φορά δήθεν προοδευτικούς. Είναι απορίας άξιον γιατί η κουκούλα που έστειλε εκατοντάδες αγωνιστές της εθνικής αντίστασης στα εκτελεστικά αποσπάσματα στα χρόνια της κατοχής, υποστηρίζεται σήμερα μετά περισσής μανίας από επίσημα αριστερά και κοινοβουλευτικά κόμματα.

Και μόνο γιατί έχει μια ελεεινή και αιματοβαμμένη ιστορία η κουκούλα θα έπρεπε να απαγορευθεί και να ποινικοποιηθεί.

Με την ευκαιρία του άρθρου, με τις σωστές παρατηρήσεις, του κ. Μαρίνου θα ήθελα να προσθέσω ότι θα πρέπει να χαρακτηρισθούν ως ιδιώνυμα και κάποια άλλα αδικήματα που σήμερα συγκλονίζουν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία και απεργάζονται την ταχύτερη κατάληξη της οικονομίας μας στην χρεοκοπία. Πρόκειται για τις καταλήψεις αεροδρομίων, λιμένων και δρόμων, με επακόλουθο την «παρακώλυση των συγκοινωνιών» από απεργούς ή άλλους διαμαρτυρόμενους, και ακόμη για καταλήψεις χώρων εργασίας ή παροχής υπηρεσιών που παρεμποδίζουν την προσέλευση εκείνων που θέλουν να εργασθούν ή να λειτουργήσουν οι παραγωγικοί προαναφερόμενοι χώροι.

Ιερό το δικαίωμα της απεργίας, αλλά ιερότερο και το δικαίωμα εκείνου που θέλει να προσέλθει στην εργασία του και να δουλέψει.

Και ακόμη ιδιώνυμα θα πρέπει να χαρακτηρισθούν και τα αδικήματα της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής. Γιατί υπονομεύουν την εθνική μας οικονομία και οι μεταρρυθμίσεις που σήμερα επιχειρούνται δεν πρόκειται να πετύχουν αν δεν βοηθήσουμε με μέτρα πρόληψης ή καταστολής ενεργειών που διαρρηγνύουν τον κοινωνικό μας ιστό και εμπίπτουν και στις διατάξεις του οικονομικού εγκλήματος.

Γρηγόρης Σολωμός - “BHMA” Αύγουστος 2011

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ   -   ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ